Foto: ©Kees Boelhouwer, kbfoto.nl artikel met dank aan hockey.nl

Hij droomde er al zijn hele leven van. Hockeyen en coachen in Nederland. Inmiddels is de 34-jarige geboren Argentijn Enzo Torossi al acht jaar hier. Speelde in de Hoofdklasse en maakte een paar weken geleden officieel zijn debuut als hoofdcoach van promotieklasser Hurley.

Torossi – volledige naam: Enzo Augusto Torossi Maccio – groeide op in Córdoba: de tweede grootste stad van Argentinië. De plek waar zijn liefde voor het spelletje begon. Zowel binnen als buiten de lijnen. Al vroeg had hij ook in zijn geboorteland verschillende jeugdteams onder zijn hoede.

Nederland lonkte altijd voor Torossi. In 2009 en 2010 verbleef hij twee keer drie maanden in zijn gedroomde omgeving. Hij liep snuffelstages bij Leusden en MOP, maar mocht vanwege visumredenen niet langer blijven.

Tot 2013. Torossi, in vloeiend Nederlands: ‘Mijn grootouders waren Italiaans. Zodoende kwam ik aan een Europees paspoort en kon ik langer naar Nederland toe. Ik speelde een seizoen in de Overgangsklasse bij Breda. Het was geweldig om langere tijd hier te zijn, maar ik besloot na dat jaar toch terug te gaan naar Argentinië om daar mijn studie civiele techniek af te ronden. Ik dacht daarin carrière te maken.’

Toch geen ingenieur

Het liep anders. Torossi kreeg een belletje van Bert Bunnik, destijds coach van Zwolle. ‘Of ik ervoor te porren was om bij hen in de Overgangsklasse te spelen. Een aantrekkelijk aanbod, maar ik had net een baan gevonden en was bezig met de laatste loodjes van mijn studie. Zijn aanbod sloeg ik dus af. Alleen voor een paar weken in november kwam ik over, tijdens mijn vakantie.’

Maar zijn korte verblijf bij Zwolle smaakte naar meer. ‘Ik vond civiele techniek eigenlijk helemaal niet zo interessant. Hockeyen in Nederland was wat ik diep in mijn hart nog steeds het liefste wilde. Dus na de winterstop kwam ik terug. Sindsdien ben ik nooit meer weggegaan.’

Van speler naar coach

Het hockeyleven van Torossi nam vanaf toen een vlucht. Hij stapte over naar Klein Zwitserland – toen nog een overgangsklasser – en ging als trainer aan de slag. ‘Na één seizoen promoveerden we naar de Hoofdklasse. Geweldig natuurlijk. In Den Haag woonde ik samen met teamgenoten. Daar bouwde ik ook mijn sociale leven op. Via de KNHB volgde ik tal van trainersopleidingen en werd ik districtscoach en later ook assistent-trainer van Nederland Onder 15. Een groot feest.’

Drie jaar geleden switchte Torossi van de rol als speler naar die van assistent-coach van de mannen van Klein Zwitserland, naast coach Omar Schlingemann. ‘Bij hem kreeg ik veel vrijheid om trainingen in te richten zoals mij goed leek. Omar is meer een people manager. Zo kon ik alles wat ik eerder geleerd had van vooral mijn vorige coach Carlos Castaño in de praktijk brengen. Super leerzaam.’

Uit comfortzone

Afgelopen januari liet voormalig strafcornerkanon Torossi aan het bestuur van KZ weten dat hij na drie seizoenen stopte als assistent-coach. ‘Ik kende iedereen bij de club, voelde mij er als een vis in het water. Ik leefde volledig in mijn comfortzone. En dat was ook direct het probleem. Je bent te jong om in je comfortzone te zitten, zei een vriend. Dat was ik eigenlijk wel met hem eens.’

Na gesprekken met meerdere promotieklasseclubs tekende Torossi bij Hurley. ‘Het is een familieclub waar topsport onderdeel van is. Natuurlijk heeft het niet zo’n historie als KZ, maar ik vind het juist wel leuk om nu onderdeel van een ander soort club te zijn. Heren 1 heeft de ambitie om Hoofdklasse te spelen, maar het moet niet. Als coach is de druk daardoor ook niet zo hoog en ben je ook niet meteen je baan kwijt als het niet lukt, blijkt uit het verleden. Dat voelt goed en veilig. Bovendien spreekt de Amsterdamse mentaliteit mij wel aan: een grote mond, wat arrogantie, maar op een plezierige manier.’

Torossi groeit intussen steeds meer in zijn nieuwe rol. ‘Ik ben nu ook met andere zaken bezig dan trainingen en wisselschema’s. Contacten met het bestuur, sponsors, staf en fysiotherapeuten onderhouden bijvoorbeeld. Dat is nieuw en geeft het coachen weer een andere dimensie.’

Geen wrijving

Zijn vuurdoop heeft Torossi inmiddels gehad. Met een gelijkspel tegen SCHC (4-4) en een verloren wedstrijd tegen Push (2-3) valt het wat resultaten betreft nog wel wat winst te behalen.

De coach ligt er niet wakker van. ‘We hebben waanzinnige spelers en met Karel Klaver een van de beste assistenten van Nederland. Omdat hij zelf op hoog niveau heeft gespeeld, weet hij wat er tactisch, technisch en mentaal bij topsport komt kijken. Ik ben ervan overtuigd dat dat ons dit seizoen nog ver gaat brengen.’