Foto: ©Kees Boelhouwer, kbfoto.nl, artikel met dank aan hockey.nl

2024 is een hockeyjaar van uitersten geworden voor Casper van Loon. Vorig seizoen stond-ie nog als grote onbekende tussen de wereldsterren bij topclub Bloemendaal. Sinds de zomer ziet het er compleet anders uit voor de spelmaker. Hij is teruggekeerd bij Hurley en vecht daarmee tegen degradatie. Na de nederlaag tegen concurrent Nijmegen (4-1) staan de Amsterdammers op de laatste plek. En dat had Van Loon niet bepaald niet zien aankomen. 

Thierry Brinkman. Arthur Van Doren. Floris Wortelboer. Jorrit Croon. Bijna dagelijks stond Van Loon vorig seizoen tussen deze en een heleboel andere internationale toppers. Eén jaar leefde hij een jongensdroom bij de succesvolste club van het land. Speelde hij met Bloemendaal voor afgeladen tribunes in de play-offs en op de EHL in Barcelona. ‘Het was heel speciaal om daar een jaar bij te horen. Het was een andere wereld, waarin echt alles om hockey draaide. Ik had soms de hele dag gewerkt en ging daarna naar de club, zoals ik dat altijd al deed. Anderen leefden juist de hele dag toe naar dat trainingsmoment.’

‘Ik kwam daar als onbekende. Was natuurlijk geen aankomend talent meer of een international. Ik was al blij dat ik elke wedstrijd bij de selectie zat. Iedere keer heb ik minuten gemaakt. Soms als vleugelverdediger, de andere keer weer voorin of op het middenveld. Ik vond het allemaal goed, natuurlijk. Het was mooi om het hockey ook van die kant te beleven. Maar dit seizoen koos ik voor zekerheid.’

Hoe zijn perspectief veranderde

Want de coachwissel op ’t Kopje veranderde het perspectief voor de 26-jarige Van Loon. Rick Mathijssen, die hem al het vertrouwen gaf, vertrok naar Amsterdam. Michel van den Heuvel kwam terug uit België, waar hij bondscoach was. ‘Michel kende mij niet. En de club wilde ook door. Ik had een contract voor een jaar, werkte fulltime en zag ook wel wat er heel erg goede spelers om me heen stonden en erbij kwamen. Dan moet je soms je meerdere erkennen. Ik wilde een situatie voorkomen waarin ik een halve Heren 2-speler zou worden. Dus was het meer dan prima om terug te gaan naar Hurley.’

Dat was op dat moment net gepromoveerd en ontving z’n voormalige aanvoerder met open armen. ‘Ik kan hier weer wat vrijer spelen dan bij Bloemendaal. Daar was het vooral ‘in dienst van’. Hier ben ik een van de jongens die zich moet laten zien. Nu mag ik aantonen dat ik bij Bloemendaal wat geleerd heb. Dat moet ik nog wel beter doen, vind ik.’

Want soepel gaat het op dit moment allerminst bij Hurley. De Amsterdammers begonnen het seizoen heel aardig, met vier punten uit twee duels. Maar daarna volgde de ene tik na de andere. De pijnlijke verliespartij tegen mede-nieuwkomer Nijmegen was alweer de achtste nederlaag op rij. ‘Het is niet best hè’, geeft Van Loon dan ook heel eerlijk toe. ‘Natuurlijk wisten we allemaal dat het pittig zou worden, zeker tegen de topteams. Maar dat we ook van Nijmegen verloren, komt wel heel hard aan. We kregen de kansen wel, maar maakten het niet af. En wéér viel er iemand geblesseerd uit.’

‘Mannen van glas’

De fanatiekste supporters in Nijmegen noemden Hurley ‘de mannen van glas.’ Dat klinkt misschien wat flauw, maar er zit zeker een kern van waarheid in. Meerdere spelers van Hurley gingen zondag geblesseerd naar de kant. Gijs Pieters – daar doelde Van Loon op – moest de strijd zelfs helemaal staken, met een knieblessure.

Die fysieke klachten lopen als een rode draad door het seizoen van Hurley, dat wekelijks in verschillende samenstellingen speelt. De Engelsman Graeme Scott maakte tegen Nijmegen pas zijn eerste minuten van het seizoen. ‘We hebben nog geen enkele wedstrijd zestien man van onze selectie mee kunnen nemen. We moeten steeds vragen of gasten uit de Onder-18 willen invallen. Gelukkig lukt dat elke keer.’

Hurley kan zich snel herstellen van de knal die het in Nijmegen kreeg. Zaterdag staat het volgende degradatieduel op het menu, tegen SCHC. Dat staat tiende en heeft maar twee punten meer dan de hekkensluiter uit de hoofdstad. ‘Om die wedstrijd staat nu een extra rood cirkeltje. Ik wil niet zeggen dat het nu crisis is. Dat klinkt als uitzichtloos. En dat is het niet. Maar het moet zaterdag wel echt een heel stuk beter. Als je op papier kijkt naar onze selectie, dan hadden we er dit jaar meer van verwacht. Veel meer. We hebben veel jongens met ervaring in de Hoofdklasse. We staan twaalfde. Dat is ondermaats voor deze groep.’

Weer terug in het oranje in de zaal

Na die aanstaande kelderkraker breekt de winterstop aan voor Hurley. Voor oud-zaalinternational Van Loon is dat het moment om weer zijn oude shirt van Bloemendaal aan te trekken. ‘Daar doe ik mee in de zaal. Zaalhockey stelde nooit echt wat voor bij Bloemendaal. Maar vorig jaar hebben we het met jonge gasten als Lars Leistra en Allard André de la Porte vrij serieus aangepakt. Tot onze verrassing zijn we gepromoveerd naar de Hoofdklasse.’

‘We hebben best een mooi team. De spelers van Jong Oranje hebben geen verplichtingen in de winter, wat goed nieuws is voor de zaalploeg. Wiegert Schut en Floris van der Kroon doen in ieder geval mee. Leuk om die gasten weer te zien.’ Met serieuze toon: ‘Maar eerst goed afsluiten op het veld. We moeten écht van die laatste plaats af.’